توصیه مهم یک پژوهشگر به نویسندگان داستانهای رضوی
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۰۷۲۸
احمد شاکری با بیان اینکه رشد ادبیات گونهای بهویژه در گونه داستان تاریخی و داستان معصومین (ع) متاثر از جریان ادبیات داستانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به صورت فزایندهای در حال توسعه است، توضیح داد: در فضای ادبیات داستانی همانطور که افراد، نویسندگان و کنشگران ادبی تاثیر میگیرند گونههای ادبی نیز از یکدیگر متاثر میشوند یا گونهای موجب تولید و رشد گونه دیگر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاکری با اشاره به اینکه توجه به شخصیتهای برجسته دینی و به طور خاص، معصومین (ع) نتیجه ظهور ارزشهای دینی در ادبیات داستانی دوره پیروزی انقلاب اسلامی است، افزود: در عین حال پرداختن به شخصیتهای قدسی و به طور خاص معصومان (ع) فرصتها و دشواریهای خاص دارد.
این نویسنده با بیان اینکه در گونه ادبیات داستانی دفاع مقدس و گونه ادبیات داستانی انقلاب شاهد کنشگری و نقشآفرینی شخصیتهای معاصر بر پایه الگوهای فکری و عملی معصومین(ع) هستیم، گفت: این ادبیات داستانی ما را آماده کرده تا در گامی بلندتر معصومین (ع) را بهعنوان شخصیت داستانی برگزینیم.
به گفته شاکری، توجه به معصومین (ع) در ادبیات داستانی در سطوح و اشکال مختلفی محقق شده است. وی میگوید: از جمله این سطوح، پرداخت به دوره تاریخی این شخصیتهای قدسی با محوریت آنهاست که این نحوه پرداخت با مخاطراتی همراه بوده است. از جمله اینکه انتساب گفته و فعل به معصومین(ع) شبهه تشریع را در پی خواهد داشت.
شاکری با تاکید بر ضرورت توجه به ظرفیتهای مختلف در پرداخت به داستان معصومین (ع) عنوان کرد: از جمله این ظرفیتها میتوان به موقعیتهای پیرامونی غیر تاریخی اشاره کرد. بهعنوان نمونه بارگاه قدسی امام رضا(ع) در مشهد، فراتر از برهه تاریخی حضور ایشان در ایران فرصتهای قابل توجه روایی و داستانی را فراهم کرده است. به این معنا که نحوه زیست ویژهای برای زائران و مجاوران بارگاه حضرت فراهم شده که میتوان آن را در ضمن ادبیات رضوی تقسیمبندی کرد.
این نویسنده توجه به موقعیتهای پیرامونی غیر تاریخی را فرصتی مغتنم و قابل توسعه در ادبیات رضوی عنوان کرد و افزود: در این موقعیت نحوه ارتباط اعتقادی و حسی و زیستی علاقهمندان حضرت و انتقال تجربههای آنان به وسعت جغرافیای ایران اسلامی و فراتر از آن میتواند موضوع داستان رضوی شود.
۵۵۵۵
کد خبر 1678029منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ادبیات ادبیات ایران امام رضا ع نویسنده ادبیات داستانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۰۷۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسجد و هویتبخشی به محله
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ارتقا و رسیدگی به فضاهای عمومی به ارتقا هرچه بیشتر زندگی عمومی در شهرها و محلهها میشود مساجد یکی از فضاهای عمومی هستند که با درگیری هرچه بیشتر شهروندان باعث هویت بخشی به شهر و محله میشود.
محسن الويری (مدرس دانشگاه باقرالعلوم(ع)) در مقالهای با عنوان «رويکردی تاريخی به مسجد بهعنوان الگوی جامعه دينی و هويتبخش محله» به این موضوع اشاره میکند که مسجد به معنی سجدهگاه در اصطلاح شرعی به مکانی اطلاق میشود که برای نماز خواندن همه مسلمانان وقف شده باشد و مسجد علاوه بر مرکزیت برای عبادت، محلی برای نشان دادن هماهنگی بیشتر و همبستگی مردم برای رسیدن به اهداف الهی و انسانی است.
* مساجد و تاثیر آن برآداب شهروندی
به زعم این پژوهشگر تاسیس مسجد از سوی پیامبر (ص) بلافاصله پس از ورود به شهر مدینه، تنها اقدامی نمادین برای نشان دادن جوهره عبودی جامعه و حکومت در اندیشه اسلامی نبود؛ بلکه با مروری بر متون دینی و تاریخی، چنین به نظر میآید که مسجد به عنوان نخستین فضای کالبدی شهری، الگو و ماکتی بود برای آنچه پیامبر (ص) در سطح کلان جامعه تعقیب میکردند.
یعنی پیامبر (ص) نخست الگویی از جامعه مطلوب و آرمانی اسلامی را در مقیاسی کوچک به نمایش گذاشتند تا مسلمانان ضمن یافتن نگاهی کلان نسبت به افق آینده، به تدریج و در فضای فراهم آمده در مسجد با احکام و معارف دینی آشنا شوند، متناسب با آموزههای دینی تربیت شوند و با آداب شهروندی در یک جامعه دینی انس بگیرند.
* مهمترین کارکرد مساجد
این پژوهشگر توضیح میدهد که بعدها مسلمانان با تأسی به پیامبر (ص) بنای شهرهای جدید مانند کوفه، بصره و قاهره را با ساختن مسجد آغاز کردند. مسجد از همان آغاز پیدایش در عصر پیامبر (ص) کارکردهای مختلفی داشت. مهمترین این کارکردها به رغم فراز و نشیبی که در گذار تاریخ یافته است، چنین است: کارکرد عبادی؛ کارکرد آموزشی؛ کارکرد فرهنگی و ارتباطاتی؛ کارکرد سیای و کارکرد اجتماعی.
الویری در ادامه این پژوهش توضیح میدهد که این کارکردها به ویژه با تکیه بر تجربه تاریخی، نمایانگر گونهای خاص از تعامل بین انسان و خدا و نماد بیرونی جامعیت دین و تجسم جایگاه عبادت و علم به مثابه دو بال تعالی انسان ها در تفکر دینی است.
این پژوهشگر اینگونه جمعبندی میکند که جامه تحقق پوشیدن توسعه محلهای متناسب با باورهای دینی و ظرفیتها و ضرورتهای برخاسته از آرمانهای نظام جمهوری اسلامی، نیازمند بازتعریف رسالت، نقش و کارکردهای مساجد محله با رعایت یکسانیها و تفاوتهای آن با مساجد جامع به ویژه از نظر گستره عمل بر اساس آموزههای دینی و ژرفکاری در تجربه تاریخی است و بر این اساس تمامی امور مربوطه به مساجد مانند معماری، اجزاء، کارگزاران، درآمدها و هزینههای آن نیز باید مورد بازنگری قرار گیرد.
گفتنی است، یافتههای این پژوهش در همایش «همایش ملی مسجد و نظم اجتماعی در ایران» ارائه شده، این همایش توسط پژوهشگاه فرهنگ هنر و راتباطات اسفند ۱۴۰۲ برگزار شده است.
انتهای پیام/